Yeşil sebzelerin iyiliği

1. Yapraklı yeşil sebzeler vücut için çok önemlidir. Antioksidanlar, vitaminler, mineraller ve liflerle doludurlar. Bunlar, kanser, kardiyovasküler hastalık ve yüksek tansiyon riskini azaltır. Yeşil sebzeler bu kadar iyi.

1. Yeşil yapraklı sebzeler tabağımızda yeterince görünmüyor. Bu, çok az seçenek olduğu için değildir. Dünya çapında, hemen aklımıza gelen ıspanak, marul ve hindibadan çok daha fazla 1000 farklı çeşidi vardır. Ispanak, İsviçre pazı, Çin lahanası, turp üstleri, şalgam yeşillikleri, tüm marul türleri (Romaine marul veya marul sekiz temel amino asidi içerir!), Roka, amaranth (Çin ıspanağı olarak da bilinir), pancar yaprakları, lahana, hindiba, hardal yaprakları, yaprak karahindiba, semizotu, su teresi, ıspanak, hindiba, kuzukulağı, yonca (artık çoğunlukla hayvan yeminde kullanılmaktadır), nohut bitkisinin genç yaprakları ve kabak yaprakları ... hepsi insanlar için yenilebilir.

Günlük 106 gram

1. Yapraklı yeşil sebzeler antioksidanlar, vitaminler, mineraller ve lif bakımından zengindir. Önemli sağlık yararları arasında kanser, kardiyovasküler hastalık ve yüksek tansiyon riski azalır. 2010 yılında yapılan bir araştırma, günde 106 gram yapraklı sebze yemenin, tip 2 diyabet gelişme riskini yüzde 14 azalttığını buldu. Bir Yapraklı sebzelerin çoğu karotenoidler, C, E ve K vitaminleri, folik asit, demir, magnezyum, potasyum, kalsiyum ve bir dizi temel amino asit içerir. Çeşit, mevsime, toprağa, gübrelemeye ve iklime bağlı olarak besin içeriği değişebilir. Bir C ve E vitaminleri bağışıklık sistemi için iyidir. K vitamini kanın pıhtılaşmasına yardımcı olur. Folik asit, kırmızı ve beyaz kan hücrelerinin üretiminde, kalp hastalığı ve bazı doğum kusurlarının önlenmesinde önemlidir. Demir, kan üretiminde önemli bir rol oynar. Magnezyum kalp için iyidir. Bu mineral, yaprağa yeşil rengini veren klorofilde bulunur. Yani yapraklı sebzeler ne kadar yeşilse, o kadar fazla magnezyum içerirler. Potasyum kan basıncında bir artış karşı etki eder. Kalsiyum, iskeletin yapımına ve bakımına katkıda bulunur.

Biraz bundan, biraz bundan

1. Yapraklı yeşil sebzeler de (iyi sindirim için) bir çözünür lif (kolesterol düşürücü) ve çözünmez lif iyi bir karışım ihtiva etmektedir. Ispanak, lahana, su teresi ve marul gibi bir dizi çeşit de esansiyel amino asitler bakımından zengindir. Bunlardan biri, vücudun kendi üretmediği ve bu nedenle besinlerden elde etmesi gereken lizindir. Lizin, diğer şeylerin yanı sıra konsantrasyonu artırır ve doku onarımını destekler. Alfa linolenik asit, özellikle semizotu, ıspanak ve su teresinde bulunan ve kardiyovasküler hastalık riskini azaltan önemli bir yağ asididir. Bir Çeşitli yapraklı sebzeleri diğer meyve ve sebzelerle dengeli bir şekilde yemek önemlidir. Her gün bir tabak ıspanak veya lahana iyi bir fikir değildir. Yüksek K vitamini içeriği nedeniyle kan sulandırıcıların etkisini ortadan kaldırabilirler. Katılan hekim uygun tavsiyelerde bulunabilir.

Nitrat için / nitrata karşı

1. Birçok yapraklı sebze nitrat içerir. Olumsuz sonuçların ne olacağı henüz tam olarak belli değil. Sistematik aşırı tüketimle (günde 200 gramdan fazla), üç yaşın altındaki çocuklar oksijen tedarikinde küçük bir kesinti riski taşır. Ancak nitratın kan basıncı üzerinde faydalı bir etki, spor performansında bir iyileşme ve mikroplarla mücadeleye katkı gibi bir dizi kanıtlanmış faydası da vardır. Bir Nitrat bakımından zengin yapraklı sebzeler arasında hindiba, pazı, kereviz, Çin lahanası, semizotu, şalgam yeşillikleri, su teresi, her türlü marul, ıspanak ve rezene bulunur. Roka en yüksek konsantrasyona sahiptir. Nitrat miktarı çeşitli faktörlere bağlıdır ve sebze, örneğin cam altında yetiştirildiği için çok az güneş ışığı almışsa daha yüksektir. Genç yapraklar genellikle daha yaşlı olanlara göre daha az nitrat içerir. Konsantrasyon ayrıca sebzeyi yıkayarak, sapı ve orta kabuğunu keserek ve sebzeyi ısıtarak azalır. Bir Avrupa Gıda Güvenliği Otoritesi (EFSA), günde ortalama 400 gram meyve ve sebze tüketimiyle, kabul edilebilir nitrat miktarının prensipte aşılmayacağı ve sebzelerle dengeli bir diyetin sağlığa faydalarının potansiyeli aştığı sonucuna varmıştır. riskler.

Ne kadar taze olursa o kadar iyi

1. Yapraklı sebzelerin kaliteli olması ve yanlışlıkla zehirli yaprak türleri kullanmamanız önemlidir. Yapraklı sebzelerin yetiştirilmesi kolaydır, birçok çeşidin tam toprağa ihtiyacı bile yoktur. Mağazada, kahverengi kenarları veya hasarı olmayan parlak renkli kopyalar seçin. Yapraklar sert görünmelidir. Yumuşak yapraklı sebzeler taze değildir. Pişirmeden önce yaprakları dikkatlice durulayın ve gerekirse bir salata çeviricisinde kurutun. Bir Yapraklı sebzelerin çoğu iki ila beş gün saklanabilir. Güdük etrafına bir kağıt havlu katlayın ve buzdolabının sebze çekmecesine plastik bir poşete koyun. Yeşil yapraklı sebzeler uzun süre ısıtıldığında rengini kaybedebilir. Karotenoidler kapaksız pişirilirken ve yağ kullanıldığında da kaybolabilir. Yağda çözünen A, D, E ve K vitaminleri, sıvı yağ ile pişirme sırasında yağa sızabilir. Öte yandan biraz yağ ilavesi bu vitaminlerin vücut tarafından daha kolay emilmesini sağlayacaktır. C vitamini ve B grubu vitaminler (folik asit) gibi suda çözünen mineraller ve vitaminler uzun süreli pişirme ile kaybolur. Soyma ve kesme sırasında C vitamini de kaybolur. Bu nedenle önceden kesilmiş ve zarar görmüş sebzeler genellikle daha az C vitamini içerir