Pakistan'ın İşbirliğine Dayalı Demokrasisi - Dualist Siyasetin Yararları

5. Yatıştırıcı ritüel şu anda yaşamanıza yardımcı olur.

1. Neoterik politik teoriler, tıpkı yeni yasalar gibi, görünüşte uzlaşmaz gerçeklerin eşleşmesinden ortaya çıkabilir. Pakistan'ın işbirlikçi demokrasisi - önde gelen siyasi partilerin eşzamanlı olarak yönetme ve muhalefet yapmanın iki taraflı siyasetine katıldığı bir hükümet şekli - seçkin seçim sonuçlarının bir sonucu olarak ortaya çıktı. 2008 genel seçimlerinde hiçbir milletvekili ulusal parlamentoda mutlak çoğunluk elde etmedi. Ulusal parlamentoda en fazla sandalye kazanan Pakistan Halk Partisi (PPP), çok partili bir ulusal hükümet oluşturmak için diğer taraflarla birleşti. Ulusal parlamentodaki en büyük ikinci parti olan PPP ile kısa süre süren ittifakın ardından Pakistan Müslüman Birliği (N) ulusal hükümetten çıkmış ve şu anda lider muhalefet partisi olarak görev yapmıştır. 2008 seçimleri, Pakistan'ın dört ilinde daha da karmaşık sonuçlar verdi. PML (N), Pakistan'ın en büyük eyaleti olan Pencap eyalet meclisinde açık bir çoğunluk kazandı ve taşra hükümetini kurdu. Pencap meclisindeki en büyük ikinci parti olan PPP, önde gelen muhalefet partisi olarak görev yapıyor. Önde gelen iki siyasi parti olan PPP ve PML (N) aynı anda iktidar ve muhalefet partileri olarak görev yapıyor. Bu dualist politika, işbirlikçi demokrasi denilen şeyin temelini attı.

2. Ortak Demokrasinin Öğeleri

3. Pakistan’ın siyasi sistemi üzerine yapılan bir çalışma, işbirlikçi demokrasiyi kurmak için beş unsurun gerekli olduğunu gösteriyor. İlk önce, bir ulus federal bir devlet olmalı ve işbirlikçi demokrasiyi uygulayacak üniter bir devlet olmamalıdır. Bununla birlikte, dünyadaki çoğu ülke üniter devletlerdir ve işbirlikçi demokrasiyi uygulayamazlar. İkincisi, parlamenter hükümet biçimi, hükümet başkanlık biçiminden ziyade işbirlikçi demokrasiye daha elverişlidir. Üçüncüsü, demokratik sistem birden fazla siyasi partinin genel seçimlere itiraz etmesine izin vermeli. Çin ve Kuzey Kore gibi tek partili bir devlet işbirlikçi demokrasi kuramaz. Dördüncüsü, lider parti çok partili bir federal hükümet kurmalı, ancak bir veya daha fazla il meclisinde muhalefet etmeli. Tek bir parti seçimleri tararsa ve federal ve eyalet hükümetleri oluşturmak için parti ittifakı yapmazsa, işbirlikçi demokrasi kurulamaz. Beşinci ve en önemlisi, önde gelen siyasi partilerin aynı anda hem yönetirken hem de muhaliflere otururken dualist politikalara katılmaları gerekiyor.

4. Yukarıda listelenen işbirlikçi demokrasinin üçüncü ve dördüncü nitelikleri açıktır ve daha fazla çalışmaya gerek yoktur. Diğer özellikler var. Ortak demokrasi, Hindistan ve Pakistan gibi federe devletlerde yetiştirilebilir; ancak, tek bir partinin seçimleri kazanabileceği ve ulusal hükümeti oluşturabileceği Türkiye gibi üniter devletlerde yetişemez. İsrail gibi üniter bir devlette birden fazla partiye izin verilirse, tek bir parti ulusal parlamentoda yönetim çoğunluğunu kazanamayabilir. Bu gibi durumlarda, lider parti koalisyon hükümeti kurmak için diğer taraflarla birleşebilir. Bununla birlikte, üniter bir devlette bir koalisyon hükümeti işbirlikçi demokrasiyi kurmaz, çünkü önde gelen bir muhalefet partisi hükümetten tamamen dışlanabilir. Ve önde gelen bütün siyasi partiler koalisyon hükümetine katılırsa, sistem güçlü bir muhalefetten yoksundur, evrensel demokrasinin olmazsa olmazıdır. Bununla birlikte, federal bir devlette işbirlikçi demokrasi geliştirilebilir çünkü federal hükümetten dışlanan önde gelen bir muhalefet partisi bir veya daha fazla ildeki iktidar partisi olabilir. Yukarıda belirtildiği gibi, PML (N) federal parlamentodaki önde gelen muhalefet partisidir ancak Pencap eyaletinde kendi hükümetini kurmuştur.

5. Dualist Siyasetin Yararları