Kuzey Amerika Birliğinin Değerleri

Bir Keto Yazında Hayatta Kalmanın 6 Yolu

1. Amerika Birleşik Devletleri ve Kanada bir sınırdan çok daha fazlasını paylaşıyor. Her iki ülke ortak bir Avrupa sömürgesi kültürünü, dili (tabii ki İngiliz hakimiyeti, Quebec’te Fransızca ve doğu Kanada’nın bazı bölgeleri), demokratik değerler ve çok daha fazlasını paylaşıyor. Kanada ve Amerika ekonomileri, NAFTA ve diğer bazı ikili anlaşmaların bir sonucu olarak, zaten ticari engelleri azaltan ve birçok durumda ortadan kaldıran önemli ölçüde bütünleşmiş durumda.

2. Bu parçanın aradığı şey, ancak daha birçok adım atıyor. Paylaşılan bir Kuzey Amerika refahını geliştirmenin en iyi yolu, ülkelerimizi daha fazla entegre etmek ve serbest sermaye, insan ve mal akışının tamamen engellenmesi için endüstrileri ve uygulamaları uyumlu hale getirmektir. Temel olarak, bu Avrupa Birliği tarzı Tek Pazar ve sınırsız ekonomik anlaşma, finans, enerji, telekomünikasyon, altyapı, çevre koruma, tarım ve balıkçılık ve eğitim gibi alanları uyumlu hale getirme konusundaki bir hipotezdir. İki ülkemiz geçmişte bu konularda işbirliği yapmış, ancak bu işbirliğinin ötesinde bir adımdır. Bu, ABD ve Kanada'nın insanları güvenli, sağlıklı, müreffeh, özgür ve mutlu kılmak için aynı yüksek standartlara uymasını sağlamak için politika ve düzenlemenin entegrasyonu.

3. Bu nasıl işe yarar? Kolayca değil. İlk engel, elbette, halkın iradesi. Bir egemenliğin diğerine dayadığı iki ülke arasında bağımsız bir iki uluslu otorite olduğu gibi böyle bir birliktelik için bir iştah var mı? Amerika Birleşik Devletleri'nde çok egemen olan ulusal egoizm ile ve üyelerin belirli hakların otoritesinden vazgeçmesini gerektiren herhangi bir uluslararası organizasyona karşı çıkan birçok Amerikalı'nın (NATO’nun ve BM’nin Trump-şüpheciliğini düşünün) geçmişi ile bunun gerçekleşmesi ihtimali ince. Ancak, bu sadece bir teorinin önerisidir, o yüzden şu an için çağdaş politik gerçeklerden kaçınacağız.

4. İlk entegrasyon alanı sınır olmalı. Schengen tarzı bir sınır anlaşması oluşturmak için, hem ABD hem de Kanada, pasaport sahiplerine ve daimi ikamet sahiplerine serbest meslek eğitimi, eğitim hakkında bilgi verebildiği sürece, her iki ülkeye de serbest girme kabiliyetini garanti eden bir sistem üzerinde anlaşmaya varmalı. veya ikametgah. Vize gerekmez. Örneğin, eğer bir Amerikan üreticisiysem ve çalışmak için Kanada'ya taşınmak istiyorsam tek ihtiyacım olan Amerikan vatandaşlığımın kanıtı ve Kanada'da yaşayabilirim. Akıllıca bir fikir olsa da, taşınmadan önce iş sahibi olmak şart değil. Yeni ülkemde bir adresim olacak ve sadece sendikadaki diğer ülkenin vatandaşı olarak işler için röportaj yapabilecektim. Ancak üçüncü ülke vatandaşları farklı bir sisteme sahip olacaklar. Avrupa'da olduğu gibi, yalnızca ilk başvuru yaptıkları ülkede çalışma hakkına sahiptirler. Hindistan vatandaşı ABD’de çalışma vizesi için başvuruyorsa ve böyle bir statü verilirse, yalnızca ABD’de çalışabilir. Sınır ötesi haklar sadece pasaport sahipleri ve daimi ikamet edenler içindir.

5. Akışkan, “sınırsız bir sınır” aynı zamanda güvenlik ve istihbarat entegrasyonunu da gerektiriyor. Birlik Antlaşması, her iki ülkenin de ortak bir istihbarat veritabanını yönetmesini gerektirecek, böylece arka plan kontrolleri, ulusal güvenlik ve terörle mücadele operasyonları ve temel ceza kayıtları ile ilgili bilgilere her iki güvenlik servisinden de erişilebilir. Onların sorunu bizim sorunumuzdur ve bunun tersi de geçerlidir. Güvenlik alanında işbirliği, bunun çalışması için çok önemlidir. ABD ve Kanada, Birliği ve oradaki bütün insanları korumak için güvenlik hizmetlerini bir araya getirmeli.

6. Şimdi ekonomi hakkında konuşalım. Burası en karmaşık alan. ABD ve Kanada ekonomilerini ne ölçüde entegre ediyoruz? Basitçe tek bir pazar, malların, sermayenin ve insanların engel olmadan serbestçe akabildiği serbest bir ticaret alanı mı yarattık? Ya da, her iki ekonominin de esasen tek olabilmesi için ortak bir para birimi ve para / maliye politikaları yaratmayı mı konuşuyoruz? Hadi ikisini de keşfedelim.