Bu 1927 Denemesi, Kitapların Geleceği için Her Zaman Endişelendiğimizi Kanıtladı

Gerçek Nedeni Pahalı Makarna Ucuz Eşyalardan Daha Lezzetli [! 10706 => 1140 = 1!

1. E.M. En iyi Hindistan'a geçiş için bilinen Forster, romanın geleceği hakkında yorum yapacak herkes kadar nitelikli. Ve bunu, kısaca, 1927 tarihli eleştirmenlik koleksiyonu, Romanın Unsurları'nın sonunda yaptı. Anlaşılacağı üzere, hikaye anlatımı için ileride neyin yattığına dair bir açıklama yapmak - geçmişte halkı çıldırtıcı sıklıklarla meşgul ettiğimiz bir zaman geçirdik - uzun bir geçmişi var.

2. Forster şöyle yazıyor: "Spekülasyonlar, ister üzücü ister canlı olsun, onlar hakkında her zaman büyük bir havaya sahipler, yararlı veya etkileyici olmanın uygun bir yoludur."

3. 20'li yıllarda, “Romanın geleceğine dair spekülasyonlarla sonuçlandırmak cazip geliyor: az çok gerçekçi mi olacak, sinema tarafından öldürülecek mi, ve bunun gibi." Forster'a göre, bu kaygılar çok fazla kayıtsız kalmayacak - dünyanın ne kadar değiştiğine bakılmaksızın, birisinin bu konuda yorum yapması gerekiyor ve bunu yazılı bir anlatımla yapmak bizim doğal eğilimimiz.

4. Amazon'un kattığı kıyamet ağları arasında canlandırıcı, Forster'ın sözlerini hatırlatmak, bize filmlerin bir zamanlar edebiyat için bir tehdit oluşturduğunu hatırlatan, tıpkı ağın çok yönlü dikkat dağıtıcı yetenekleri üzerine düşkünlüğü gibi yüzlerce sayfa için tek bir komploya odaklanmak için.

5. Forster, filmin aydınlık ve fısıldayan dikkatinin yazılı öykülerdeki ortak ilgimizi sona erdirip kesmeyeceğini merak etmekte yalnız değildi. Birçok klasik yazar, filmlerle de ilişki kurmuş, elde ettikleri geliri yaşarken onları yerinden oynatmıştır. Örneğin, J.D. Salinger, film haklarını The New Yorker'da yayınlanan, Çavdardaki Catcher'a dokunmadan önce yayınlanan kısa bir öyküye sattı. Yazılı eser ile adaptasyon arasındaki uyuşmazlıktan dolayı dehşete düşmüş, filmleri eleştirmeye başlamış ve daha sonraki çalışmaları için gümüş ekran yorumlamaları yapılmasına izin vermemiştir. Yazarlar arasında bir eğilim var - Stephen King, Stanley Kubrick'in "The Shining" ini onaylamadı ve Roald Dahl "Charlie ve Çikolata Fabrikası" "ufalandı"

6. Ancak, filmin psikolojik nüansları ve iç monologları yakalama kabiliyetine dair kuşkuculuk rağmen, edebiyatın yaptığı gibi monologlar - bu başka bir zaman için bir tartışma - öykü anlatma aracı olarak gelişi olarak görülebilir. korkutucu bir müdahaleden ziyade, romanı yazmaya tamamlayıcı. Açıkçası, Amerika'nın en unutulmaz kitaplarından bazıları 1927'den sonra yazıldı ve bunun değişmesi için hiçbir neden yok. Aynı zamanda, ortak bakışımızı yakalayan ekranların okuma isteğimizi engellemediği tartışılabilir. Walter Mosley'in The Wall Street Journal için yazdığı gibi, okurların her zaman dünya nüfusunun küçük bir alt kümesi olmuştur. Filmlerin popülerleşmesi, kitap okuma popülaritesine paralel olarak görülebilir - son birkaç on yılda, ikisi birbirini doğrudan etkilememiş gibi görünüyor.

7. Forster, sinematik bir devralma korkusuyla övülen 1927 yılı, aynı zamanda film için de önemli bir yıldı. İlk uzun metrajlı "talkie" piyasaya sürüldü ve gişede 3,9 milyon dolar hasılat elde edildi - enflasyona göre ayarlandığında yaklaşık 120 milyon dolar. Nüfus artışı ve tiyatrolara daha kolay erişim göz önüne alındığında bile, bu yılki en popüler fiske "Jurassic World" için gişe kazancının bir kısmı 600 milyon doların üzerinde oldu. Yani, filmler şüphesiz daha popüler hale geliyor - ama kitaplar da öyle!

8. Blog gönderilerinin okuyucuları engellemediği gibi, blog oluşturma iyi romanların oluşturulmasını da engellemedi. Bunun yerine, yazarlar İnternete her zaman yaptıklarını yaparak cevap verdiler: bunun hakkında yazıyorlar. Halk uzun cevap verdiğinde cevap veriyor: kitap alıyorlar ve okuyorlar. İyi kitaplar, değersiz kitaplar, kısa kitaplar, uzun kitaplar. Bir kutudaki kitaplar, bir tilki içeren kitaplar.

9. Ayrıca HuffPost'ta: