Anne # x27; Gündüz Hafızası: "Aspic'in Icky Dönemi" den

8 Güzellik rutininizde Hindistan Cevizi Yağı Kullanmanın Mükemmel Yolları

1. Keşke biri o akşam, fotoğraf çekişen coşkulu çocukların - iki sarışın, iki kızıl saçlı ve iki esmer - mahallemizden geçen bir fotoğrafını çekmiş olmasını diliyorum. Zarif evleri, manikürlü bahçeleri ve sessiz sokakları - UNICEF için numaralandırdığımız veya tedavi ettiğimiz sokaklar - sivil huzursuzluk için muhtemel olmayan bir yerdi.

2. Anneme, bir paket çocuk için asli ikram etmek için neye ilham verdiğine dair hiçbir fikrim yok. Bunu, yemeklerin rutin rotasyonuna yaratıcı bir alternatif olarak görmüş olabilir. Veya belki de yazdı çünkü soğuk bir yemeğin hoş karşılanacağını varsaydı. Sebepleri ne olursa olsun, isyanımız sonuçlandı. Bir daha asla çılgınca olmadı.

3. Annem Dolores, 88 yaşına geldiğinde önlüğünü kapattı. Zamanını yaptı.

4. Harika bir aşçıydı. Ağız sulandıran tarif repertuarı, büyüyen çocuk kalabalığı için bir kanala dörtlü ve bir araya getirilebilecek rahat yiyecekler içeriyordu: chili con carne, ev yapımı sığır etinden yapılan sebze çorbası, frankfurter'lı bezelye çorbası, makarna ve peynir, ve Scotch Broth bir kutu Campbell ile güçlendirildi. 1943 tarihli The Joy of Cooking adlı filminden, fantastik ev yapımı doğum günü pastaları ve çikolatalı pudingler yaptı. En sevdiğim yemek, kaşar peyniri soslu karnabaharıydı.

5. Genç bir kadın olarak annem yazar olmak istedi. Bu amaçla, 1940'ların sonlarında yüksek lisans okuluna devam etti.

6. Çocuk sahibi olmayı planlamamasına rağmen, yedi kişiyle birlikte - karışık bir aileden geldi. Broodu, üvey kardeşlerimin bizimle yaşamaya geldiği 1958'de bir gecede ikiden altıya genişledi ve küçük kardeşimiz doğduğunda bir yıl sonra yedide büyüdü.

7. Annem Lutheran’ı büyüttü, annem güçlü bir görev duygusuyla aşılandı. Yıllarca, sabahın erken saatlerinden gecenin geç saatlerine kadar yemek hazırladı, temizledi, dikti ve kıvrıldı. Çok fazla çocukla, para dardı. Böylece sıfırdan pişirilir.

8. Dick’in Seattle’daki Drive-In vesilesi dışında hiç dışarı çıkmadık. Dick's'te hamburger 19 kuruş ve patates kızartması, 11 kuruş. Para biriktirmek için, evden hazırlanan süt tozu sürahisini evimizden getirdik.

9. Annemin yemek pişirmesine dair bütün hatıralarımdan, sadece bir yemeğin tamamen kesin bir başarısızlığını yaptığını hatırlıyorum: domates aspic.

10. Aspic, özellikle ev kadınlarının yemek pişirme ve konservasyon yetenekleriyle değerlendirildiği günlerde, 1950'lerde popülerdi. "Aspic'in Icky Dönemi", aspic'in yazarı olan PhD, Lisa Wade'e göre, aspik, tipik olarak stok ve jelatinden yapılmış ve sır veya garnitür olarak veya bir et, balık veya sebze kalıbı yapmak için kullanılan "şeffaf bir jöle" dir. "

11. Annemin Yemek Sevincinin yazarı Irma Rombauer, aspic bölümünün başında şöyle yazdı: "Herhangi bir zeki insan, ıssız görünen bir buz kutusunu sola alabilir ve onları yüceltebilir. baştan çıkarıcı bir aspic salatasına. Sol üstleri kullanmak için bir aspic sadece sufle - iyi kombine edilmiş hurdalardan sonra ikinci sıradadır ve bazen lezzetlerden oluşan yemek kadar iyidir. ” [! 3265 => 1140 = 1!] Annemin çılgınca, genellikle yaptığı Jell-O kalıpları gibi cazip görünüyordu: konserve şeftali ile kara kiraz ya da rendelenmiş havuç ve ananas ile portakal. Ancak benzerlik bir ısırık aldığımız anda sona erdi. Etli ekmek, pişmiş domates, yeşil biber, soğan, kırmızı biber, tuz, kereviz, yeşil zeytin, karides ve jelatin ile yapılmış, taraklı bir kenar ile kalıplanmış, cılız bir karışımdı. Bir yem hakkında konuşun ve geçin! Soğuktu. Sümüksü idi. Ve, en kötüsü, tatlı değildi.

12. Sonra uygun bir şekilde “kongeal kan yemek gibi” olarak tanımlanmış olan bir doku vardı. Kötü oldu.

13. Hangi çocuklarımızın ilk "Ewww!" Yi seçtiğini hatırlamıyorum, ilk önce başka bir lokma yemeyi reddetti. İşler strese girdiğinde kusma eğilimindeki en küçük kız kardeşimin o akşam yaptığını hatırlamıyorum. Onu suçlamazdım.

14. Hatırladığım şey, aslinin bizi mutfak aktivizmine sürüklediği. Eski kardeşlerimizden biri bir afiş çizdi ve faul tabağını eriterek bir çubuğa monte etti. Bizim vizyon sahibi ablamımız Peggy'nin oldukça eminim, bu süre zarfında Trinks adında bir aile takas parası yaratan bir aile yarattı (neredeyse 50 yıl öncesine kadar Bitcoin'i öldürmeden önce).

15. Altı kişiyiz evimizin önünde Alıç ağacının yanında toplandık - beş kız pedallı ve tişörtlü, 12 ila 3 yaş arası - ve 11 yaşındaki erkek kardeşi kot pantolon ve kareli bir gömlek. "Aspic'ten nefret ediyoruz!" Diye bağırdıktan sonra! ve "Daha fazla aspic yok!" Annemizin yararına evin yönünde, caddeye yöneldik, sloganlarımıza meydan okuduk, dünyaya memnuniyetsizliğimizi ilan ettik.

16. Kimse bizi durdurmaya çalışmadı. Filipinler’de bir adamla çalışan, sokağın karşısındaki aşırı derecede uygun kadının bize kötü davrandığını düşündüğünden eminim. Ancak, gizlice, ebeveynlerimizin tutkumuz ve zekamız tarafından eğlendirildiğini düşünüyorum.

17. Annem Dolores, 88 yaşına geldiğinde önlüğünü kapattı. Zamanını yaptı.

18. Harika bir aşçıydı. Ağız sulandıran tarif repertuarı, büyüyen çocuk kalabalığı için bir kanala dörtlü ve bir araya getirilebilecek rahat yiyecekler içeriyordu: chili con carne, ev yapımı sığır etinden yapılan sebze çorbası, frankfurter'lı bezelye çorbası, makarna ve peynir, ve Scotch Broth bir kutu Campbell ile güçlendirildi. 1943 tarihli The Joy of Cooking adlı filminden, fantastik ev yapımı doğum günü pastaları ve çikolatalı pudingler yaptı. En sevdiğim yemek, kaşar peyniri soslu karnabaharıydı.

19. Genç bir kadın olarak annem yazar olmak istedi. Bu amaçla, 1940'ların sonlarında yüksek lisans okuluna devam etti.

20. Çocuk sahibi olmayı planlamamasına rağmen, yedi kişiyle birlikte - karışık bir aileden geldi. Broodu, üvey kardeşlerimin bizimle yaşamaya geldiği 1958'de bir gecede ikiden altıya genişledi ve küçük kardeşimiz doğduğunda bir yıl sonra yedide büyüdü.

21. Annem Lutheran’ı büyüttü, annem güçlü bir görev duygusuyla aşılandı. Yıllarca, sabahın erken saatlerinden gecenin geç saatlerine kadar yemek hazırladı, temizledi, dikti ve kıvrıldı. Çok fazla çocukla, para dardı. Böylece sıfırdan pişirilir.

22. Dick’in Seattle’daki Drive-In vesilesi dışında hiç dışarı çıkmadık. Dick's'te hamburger 19 kuruş ve patates kızartması, 11 kuruş. Para biriktirmek için, evden hazırlanan süt tozu sürahisini evimizden getirdik.

23. Annemin yemek pişirmesine dair bütün hatıralarımdan, sadece bir yemeğin tamamen kesin bir başarısızlığını yaptığını hatırlıyorum: domates aspic.

24. Aspic, özellikle ev kadınlarının yemek pişirme ve konservasyon yetenekleriyle değerlendirildiği günlerde, 1950'lerde popülerdi. "Aspic'in Icky Dönemi", aspic'in yazarı olan PhD, Lisa Wade'e göre, aspik, tipik olarak stok ve jelatinden yapılmış ve sır veya garnitür olarak veya bir et, balık veya sebze kalıbı yapmak için kullanılan "şeffaf bir jöle" dir. "

25. Annemin Yemek Sevincinin yazarı Irma Rombauer, aspic bölümünün başında şöyle yazdı: "Herhangi bir zeki insan, ıssız görünen bir buz kutusunu sola alabilir ve onları yüceltebilir. baştan çıkarıcı bir aspic salatasına. Sol üstleri kullanmak için bir aspic sadece sufle - iyi kombine edilmiş hurdalardan sonra ikinci sıradadır ve bazen lezzetlerden oluşan yemek kadar iyidir. ” [! 3265 => 1140 = 1!] Annemin çılgınca, genellikle yaptığı Jell-O kalıpları gibi cazip görünüyordu: konserve şeftali ile kara kiraz ya da rendelenmiş havuç ve ananas ile portakal. Ancak benzerlik bir ısırık aldığımız anda sona erdi. Etli ekmek, pişmiş domates, yeşil biber, soğan, kırmızı biber, tuz, kereviz, yeşil zeytin, karides ve jelatin ile yapılmış, taraklı bir kenar ile kalıplanmış, cılız bir karışımdı. Bir yem hakkında konuşun ve geçin! Soğuktu. Sümüksü idi. Ve, en kötüsü, tatlı değildi.

26. Sonra uygun bir şekilde “kongeal kan yemek gibi” olarak tanımlanmış olan bir doku vardı. Kötü oldu.

27. Hangi çocuklarımızın ilk "Ewww!" Yi seçtiğini hatırlamıyorum, ilk önce başka bir lokma yemeyi reddetti. İşler strese girdiğinde kusma eğilimindeki en küçük kız kardeşimin o akşam yaptığını hatırlamıyorum. Onu suçlamazdım.

28. Hatırladığım şey, aslinin bizi mutfak aktivizmine sürüklediği. Eski kardeşlerimizden biri bir afiş çizdi ve faul tabağını eriterek bir çubuğa monte etti. Bizim vizyon sahibi ablamımız Peggy'nin oldukça eminim, bu süre zarfında Trinks adında bir aile takas parası yaratan bir aile yarattı (neredeyse 50 yıl öncesine kadar Bitcoin'i öldürmeden önce).

29. Altı kişiyiz evimizin önünde Alıç ağacının yanında toplandık - beş kız pedallı ve tişörtlü, 12 ila 3 yaş arası - ve 11 yaşındaki erkek kardeşi kot pantolon ve kareli bir gömlek. "Aspic'ten nefret ediyoruz!" Diye bağırdıktan sonra! ve "Daha fazla aspic yok!" Annemizin yararına evin yönünde, caddeye yöneldik, sloganlarımıza meydan okuduk, dünyaya memnuniyetsizliğimizi ilan ettik.

30. Kimse bizi durdurmaya çalışmadı. Filipinler’de bir adamla çalışan, sokağın karşısındaki aşırı derecede uygun kadının bize kötü davrandığını düşündüğünden eminim. Ancak, gizlice, ebeveynlerimizin tutkumuz ve zekamız tarafından eğlendirildiğini düşünüyorum.

31. Keşke biri o akşam, fotoğraf çekişen coşkulu çocukların - iki sarışın, iki kızıl saçlı ve iki esmer - mahallemizden geçen bir fotoğrafını çekmiş olmasını diliyorum. Zarif evleri, manikürlü bahçeleri ve sessiz sokakları - UNICEF için numaralandırdığımız veya tedavi ettiğimiz sokaklar - sivil huzursuzluk için muhtemel olmayan bir yerdi.

32. Anneme, bir paket çocuk için asli ikram etmek için neye ilham verdiğine dair hiçbir fikrim yok. Bunu, yemeklerin rutin rotasyonuna yaratıcı bir alternatif olarak görmüş olabilir. Veya belki de yazdı çünkü soğuk bir yemeğin hoş karşılanacağını varsaydı. Sebepleri ne olursa olsun, isyanımız sonuçlandı. Bir daha asla çılgınca olmadı.